środa, 15 lipca 2015

Krótka historia rallycrossu

Rallycross jest dyscypliną, która w ciągu kilku ostatnich lat zdobyła sporą popularność wśród kibiców. Jednak jego historia sięga dużo dalej. 4 lutego 1967 roku to dzień w którym zorganizowano pierwszy w historii zawody rallycrossowe. Miejscem zmagań był asfaltowo-szutrowy tor Lydden Hill położonym w hrabstwie Kent w Wielkiej Brytanii. Za organizacją zawodów stali właściciel obiektu Bill Chesson, producent telewizyjny stacji ITV Robert Reed a także organizator wyścigów Bud Smith. Rywalizację wygrał Vic Elford za kierownicą Porsche 911 wpisując się na stałe w historię sportu motorowego. Impreza odniosła duży sukces i rallycross szybko dołączył do kalendarza zawodów rozgrywanych na  Lydden Hill, Croft Circuit oraz Cadwell Park.



W 1969 roku odbyły się pierwsze zawody na kontynencie. Rallycross zawitał najpierw do Włoch, gdzie rozegrano pokazowe zawody na torze Vallelunga, a następnie do Holandii oraz na północ Europy, szybko zdobywając popularność. 

W 1973 roku automobilkluby Austrii, Belgii, Holandii, Niemiec i Szwecji utworzyły pierwszą międzynarodową serię - Embassy European Rallycross Championship. Sponsorem zawodów został koncern tytoniowy Imperial Tobacco, reklamujący w ten sposób należącą do nich markę Embassy. W kolejnym sezonie do organizatorów zawodów dołączył automobilklub Finlandii. Pod koniec roku 1974 powstało European Rallycross Association (ERA) - Europejskie Stowarzyszenie Rallycrossu. W 1976 nadzór nad serią przejęła FIA tworząc oficjalny puchar Europy.

W 1978 roku wprowadzono dwie kategorie - Touring Cars oraz Grand Touring Cars. Puchar Europy miał przypaść kierowcy z jednej z kategorii, który zdobędzie najwięcej punktów. Dokonał tego Norweg Martin Schanche. Rok później FIA zorganizowała pierwszy sezon Mistrzostw Europy, w którym triumfował Schanche. 



W 1982 roku wprowadzono nowy podział na kategorie. W dywizji 1 dopuszczone do startu były pojazdy z napędem na jedną oś, natomiast w dywizji 2 tzw. samochody Rallycross special, wyposażone w napęd na wszystkie koła. 

W 1986 roku z powodu kilku tragicznych wypadków organizatorzy Rajdowych Mistrzostw Swiata (WRC) postanowili wycofać z rywalizacji samochody Grupy B. Samochody te jednak nie zniknęły z motosportu stając się w 1987 główną bronią kierowców rywalizujących w dywizji 2.



Rok 1992 był ostatnim, w którym używano maszyn grupy B. Od kolejnego sezonu zastąpiły je samochody grupy A. Dopuszczono w nich jednak kilka istotnych modyfikacji, takich jak zmiana silnika na inny, ale pochodzący od tego samego producenta, zamontowanie turbosprężarki oraz przebudowa napędu na czteronapędowy. Zmiany dosięgnęły również Dywizję 1, gdzie dopuszczono do startu czteronapędowe samochody grupy N. Pojazdy z napędem na jedną oś miały natomiast rywalizować w nowo utworzonym pucharze S1400.

W 1997 roku FIA zdecydowała o przemianowaniu klas. Od tej pory pojazdy grupy A rywalizowały w dywizji 1, a grupy N w dywizji 2.



Kolejne zmiany nastąpiły w 1999 roku.  Grupę A zastąpiły pojazdy WRC oraz Supercars. Dozwolone było w nich zamontowania turbosprężarki i modyfikacja napędu na czteronapędowy. W dywizji 2 zwiększono dopuszczalną pojemność z 1,4 l na 2,0, zakazano natomiast napędu na wszystkie koła.

W 2001 roku kategorię S1400 zastąpiła dywizja 2A. W 2003 zmieniono jej nazwę na dywizję 2 a do startu dopuszczono samochody grupy A o pojemności 1,6 litra. Dywizję 2 przemianowano natomiast na dywizję 1A. W 2011 wprowadzono obecnie panujący podział. Dywizję 1 zastąpiła kategoria Supercars przeznaczona dla najszybszych samochodów. Poza tym wprowadzono także dwie kategorie dla pojazdów z napędem na jedną oś: S1600 oraz Touring Cars.



Kilka lat temu rallycross zawitał również do Stanów Zjednoczonych. W 2010 był on jedną z dyscyplin wchodzących w skład 16 X Games - igrzysk sportów ekstremalnych rozgrywanych w Los Angeles. Jeszcze tego samego roku zorganizowano 3 pokazowe rundy Global Rallycross Championship na torze New Jersey Motorsport Park. W 2011 rozegrano pierwszy sezon składający się z trzech rund. Dwa lata później wprowadzono nową kategorię z myślą o młodych zawodnikach - GRC Lites, w której wszyscy zawodnicy startują takimi samymi Fordami Fiestami przygotowanymi przez Olsbergs MSE. W 2013 seria po raz pierwszy zawitała poza granice Stanów Zjednoczonych. Zaplanowano rundy towarzyszące X Games w Brazylii, Hiszpanii i Niemczech. Z powodu silnych opadów deszczu odwołano zawody w Barcelonie organizując w zamian podwójną rundę w Monachium. Ze względu na wysokie koszty od 2014 organizowana jest tylko jedna zagraniczna runda, którą gości tor Bushy Park na Barbadosie.



W tym samym czasie nastąpił także silny rozwój dyscypliny w Europie. W 2013 promotorem mistrzostw została firma IMG, która postawiła sobie za cel uczynienia z Mistrzostw Europy globalnej dyscypliny. Pierwszym krokiem była zmiana nazwy serii na Rallycross RX. Promotor zaproponował FIA utworzenie Mistrzostw Świata - World RX. Projekt został zatwierdzony przez międzynarodową Federację Samochodową we wrześniu 2013.
Zawody miały obejmować 12 rund, z czym co najmniej jedna miała się odbyć w Ameryce oraz jedna w Azji lub Afryce. 



W 2014 rozegrano pierwszy sezon Mistrzostw Świata. Tytuł zdobył Norweg Peter Solberg, który ma na swoim koncie także zwycięstwo w klasyfikacji generalnej WRC. W World RX utworzono 2 kategorie: Supercars dla najmocniejszych samochodów oraz przeznaczoną dla debiutantów RX Lites, za której utworzeniem stał Andreas Ericcson i jego firma Olsbergs MSEW Euro RX prowadzone są natomiast klasyfikacje w kategoriach Supercars, S1600, Touring Cars oraz Junior Rallycross. 




Źródła
rallycross360.com
pl.wikipedia.org

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz