W 1977 roku Schanche zadebiutował w Rallycrossowym Pucharze Europy podczas rundy na Włoskim torze Gropello-Cairoli. Kierowcę zaprosiło do startu w zawodach dwóch Norweskich zawodników, Per Engseth oraz Einar Sande. Podczas zawodów Rallypista Santo Spirito kierowca jadący Fordem Escortem RS 1800 wypadł z toru, a następnie stoczył zacięty pojedynek z Andym Bentzą, którego ostatecznie wypchnął na trawę. Po zawodach sędziowie zdecydowali się wykluczyć Martina Schanche z wyników. W kolejnym sezonie Norweg zaliczył pełny sezon, zdobywając 131 punktów, co pozwoliło mu na zdobycie Pucharu Europy. Rok później znów był najlepszy, zawody zyskały natomiast rangę Mistrzostw Europy. W 1980 roku był drugi, przegrywając tytuł o 4 punkty ze Szwedem, Per-Inge Walfridssonem. W kolejnym sezonie zdobył swój drugi tytuł Mistrza Europy. Następny rok przyniósł mu drugie miejsce - Franz Wurz zdobył wtedy o 3 punkty więcej. W 1983 był czwarty, a w 1984 ponownie pierwszy. W kolejnym sezonie Matti Alamäki pokonał Norwega o 6 punktów. Następny rok Schanche zakończył drugim miejscem w klasyfikacji generalnej, a w 1987, prowadząc Forda RS200, zajął szóste miejsce.
Kolejne trzy sezony Schanche ukończył na trzecim miejscu. W 1991 dorzucił kolejny tytuł mistrzowski do kolekcji. Rok później był 4. W 1993, gdy doszło do zmian przepisów i grupę B zastąpiły samochody Grupy A, Schanche ukończył sezon na piątym miejscu. W następnym sezonie był drugi, przegrywając z Kennethem Hansenem. Rok później wziął rewanż na Szwedzie, zdobywając swój piąty tytuł mistrza Europy. Rok 1996 ukończył na 9 miejscu, a w następnym zajął 3 pozycję, podobnie jak rok później. Sezon 1999 zakończył na 11 miejscu, w 2000 na 5, a w 2001 na 4. Był to jego ostatni sezon w Mistrzostwach Europy. Trwające przez wiele lat sukcesy Norwega zaowocowały nadaniem mu pseudonimu Mr Rallycross.
Martin Schanche ma na swoim koncie także starty w 24-godzinnym wyścigu w Le Mans. Po raz pierwszy pojawił się na Circuit de la Sarthe w 1985 roku jako kierowca ekipy Strandell Porsche, załoga jednak nie wystartowała w wyścigu. Norweg powrócił do Le Mans już w następnym roku. Zawody jednak ponownie nie były udane - ekipa Team Lucky Strike Schanche Racing zakończyła swój udział w rywalizacji już po pierwszym okrążeniu. W 1987 załoga Norweskiego zespołu przejechała 5 okrążeń. W 1988 roku zespół, w którego barwach wystartowali Martin Schanche, Robin Smith oraz Robin Donovan, ukończyła wyścig na 25 pozycji i 16 w klasie C1.
Po zakończeniu kariery w motosporcie Martin Schanche został politykiem Partii Postępu w Gminie Frogn. W roku 2003 w trakcie debaty w Drammen Mr. Rallycross uderzył w policzek Torgeira Micaelsena z Partii Pracy po tym, jak ten nazwał go tchórzem. Sytuacja wywołała duże poruszenie i była często komentowana w Norweskim radiu.
Martin Schanche mieszka teraz w Drøbak wraz ze swoją żoną Niemieckiego pochodzenia, Birgit, oraz córką, Melissą. Norweg ma także dwójkę dzieci z poprzedniego małżeństwa, córkę Elisabeth oraz syna Martina Juniora.
Norweg od wczesnych lat posiada licencję pilota helikoptera i często lata własnym śmigłowcem. W 2000 uczestniczył w wypadku w którym ranna została jego córka.
Źródła
wikipedia.org
schanche.com
rallycross.com
erc24.com
