Joker Lap: Zapowiedź rundy w Las Vegas

Jesteśmy w Wenecji? Paryżu? Wśród szpiczastych, Egipskich piramid? Nie. Rzecz jasna jesteśmy w Las Vegas - światowej stolicy hazardu, nocnego życia i zabaw, a przy okazji dość ekscentrycznego miasta, pełnego barw, dźwięków i zapachów.

Choć pierwszy europejski osadnik dotarł tu w 1829 roku. Początkowo tereny były częścią Meksyku, co zmieniło się 10 maja 1855 roku, po aneksji ziem meksykańskich przez Stany Zjednoczone. Oddelegowano wtedy 30 misjonarzy Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, by na tych terenach nawracać Pajutów na mormonizm. Blisko obecnego centrum miasta powstał fort, służący jako przystanek dla podróżujących wzdłuż tzw. Korytarza Mormońskiego pomiędzy Salt Lake City a San Bernardino. Las Vegas zostało początkowo było miastem kolejowym. W 1905 roku, gdy 45 hektarów ziemi, należącej dotychczas do korporacji San Pedro, Los Angeles and Salt Lake Railroad, wystawiono na aukcję. 16 marca 1911 roku Las Vegas zyskało status miasta wydzielonego.

Legalizacja hazardu w 1931 roku spowodowała budowę wielu kasyn. Największy rozwój przypadł na lata 40., związany był natomiast z napływem naukowców z Manhattan Project (projekt naukowo-badawczy, zmierzający do konstrukcji i produkcji bomby atomowej). Od lat 40. do 60. Vegas było miejscem dochodu organizacji przestępczych, bowiem wiele największych kasyn zarządzanych było przez członków klanów mafijnych. Na rozwój miasta złożył się również fakt, że dotychczasowe stolice hazardu zaostrzały przepisy, które ostatecznie całkowicie go zakazały. W latach 60. miasto zaczęło odchodzić od korzeni Dzikiego Zachodu, stając się kosmopolitycznym miejscem. W 1989 roku otwarto The Mirage, które było przełomem w historii obecnego miasta. Budynek o pozłacanych oknach zapoczątkował erę megakompleksów. Właściciel obiektu, Steve Wynn, uważany jest za "ojca współczesnego Las Vegas".

Infrastruktura tego miasta w dużej mierze opiera się na hotelach i kasynach. Wśród nich znaleźć możemy bardzo interesujące, w tym repliki obiektów znanych z USA, Europy czy Egiptu. Jest hotel i kasyno Paris Las Vegas, zawierające w sobie pomniejszoną wieżę Eiffela. New York-New York nawiązuje oczywiście do Nowego Jorku, a znaleźć tu możemy choćby statuę wolności w mniejszej skali. Jest też replika weneckiej dzwonnicy św. Marka o wymiarach identycznych co oryginał. Zobaczyć tam możemy nawet gondole.

Można by bez końca wyliczać kolejne nawiązania do znanych na świecie obiektów. Pozwolę sobie jeszcze tylko powiedzieć parę słów o Caesars Palace. Pomińmy wszystkie rozrywki, jakie oferuje, nie mówmy też o wielu filmach kręconych w jego wnętrzu. Fanom sportów motorowych nazwa ta jest znana z zupełnie innego powodu - na parkingu budynku wytyczono tor, na którym dwukrotnie rozegrano Grand Prix Las Vegas Formuły 1. W sezonie 1981 zwyciężył Alan Jones, a rok później Michele Alboreto.

Tegoroczna wizyta Global Rallycross w Las Vegas nie jest pierwszą. Już w sezonie 2012 kierowcy tej serii mięli okazję jeździć w tym mieście - wtedy nawet dwa razy. Pierwsza z rund rozegrana została na Las Vegas Motor Speedway, gdzie towarzyszyła NASCAR Camping World Truck Series. Wygrał wtedy Tanner Foust, który w tym samym roku został mistrzem serii. Drugi był inny kierowca przygotowanego przez Olsbergs MSE Forda, Brian Deegan. Trzecia pozycja przypadła jadący Subaru Sverre'owi Isachsenowi.

Następna runda odbyła się na Las Vegas Convention Center wraz z SEMA Automotive Trade Show. Na wyznaczonym na parkingu torze dwie pierwsze pozycji przypadły tym samym zawodnikom co miesiąc wcześniej, również w identycznej kolejności. Trzeci był jadący Hyundaiem Rhys Millen.

Rok później kierowcy nie powrócili na rundę rozgrywaną z wykorzystaniem ovalu, jednak ponownie zawitali na parking przy SEMA Convention Centre. Układ trasy był znacznie zmieniony. Wygrał wtedy Ken Block, drugi był Tanner Foust, zaś trzeci Travis Pastrana.

Zeszłoroczne zmagania stawki GRC w Las Vegas rozegrane zostały na parkingu oddalonym o półtorej mili od The LINQ Hotel and Casino. To właśnie tam rozstrzygnęły się losy całorocznej rywalizacji, kiedy po zaciętej walce, mimo, iż Ken Block był pierwszy, a Joni Wiman drugi, to właśnie Fin sięgnął po mistrzowską koronę. Trzeci był Bucky Lasek.

Teraz zawody w Stolicy Hazardu odbędą się czwartego listopada, czyli, podobnie jak rok temu, w środę. Również jak w sezonie 2014 zobaczymy tutaj walkę o tytuł mistrzowski Global Rallycross Championship. Przewaga pierwszego Scotta Speeda (412 punktów) nad swoim kolegą z zespołu, a także drugim zawodnikiem w klasyfikacji generalnej, Tannerem Foustem, wynosi już trzydzieści sześć punktów. Na trzeciej pozycji jest Sebastian Eriksson z dorobkiem 351 punktów, a remisuje z nim Nelson Piquet Jr., który jednak w tej chwili nie ma żadnego czwartego miejsca, które dwukrotnie zdobył Szwed (obaj mają tyle samo pierwszych, drugich i trzecich miejsc). Można by pomyśleć, że były kierowca Formuły 1 ma bezpieczną sytuację - jednakże tegoroczne mistrzostwa przekonały nas już, że nie można być niczego pewnym. W końcu Ken Block, który pewnie prowadził w generalce jeszcze kilka rund temu, obecnie nie ma już nawet matematycznych szans na sięgnięcie po pierwszy w karierze tytuł mistrzowski tej serii. Dodatkową atrakcją będzie większa niż zwykle liczba samochodów, gdyż pojawi się ich tutaj czternaście. Do podstawowej dwunastki dołączą Pat Moro oraz Dave Higgins.