Władze toru Lydden Hill planują jego modernizację

Włodarze toru Lydden Hill złożyli w zeszłym tygodniu wniosek do rady powiatu Dover o rozbudowę obiektu. Położony w hrabstwie Kent w Wielkiej Brytanii tor powstał w 1952 roku. W 1967 zorganizowano na nim pierwsze na świecie zawody rallycrossowe. Od 1973 roku obiekt gości rundę Rallycrossowych Mistrzostw Europy, a od 2014 także utworzonych wtedy Rallycrossowych Mistrzostw Świata.

Modernizacja ma obejmować budowę nowej trybuny, budynku gościnnego, budynku kontroli technicznej, pomieszczenia dla zawodników, budynku dla przemysłu inżynieryjnego związanego z wyścigami oraz nowej portierni. Planowana jest także budowa nowej drogi dojazdowej prowadzącej do niewykorzystywanej bramy, co ułatwiłoby poruszanie się kibicom w czasie weekendów wyścigowych. 

Rozbudowa toru ma ożywić lokalną gospodarkę. Władze Lydden Hill napisały w oświadczeniu: "To przedsięwzięcie to doskonała sposobność dla obiektu, by zapewnić bardzo wysoki poziom udogodnień na nowoczesnym torze i ekstremalnie wysoki standard dla rozgrywanych corocznie wyścigów na Lydden Hill, włączając w to rundę Rallycrossowych Mistrzostw Świata oraz Rallycrossowych Mistrzostw Wielkiej Brytanii. Dodatkową korzyścią będzie stworzenie wielu miejsc pracy w okolicy." 

Obiekt ma być wykorzystywany także do wielu niewyścigowych celów, m.in. szkolenia kierowców, pokazów, imprez charytatywnych. Włodarze Lydden Hill proszą fanów rallycrossu i motosportu w ogóle o wyrażenie swojego wsparcia dla projektu na stronie internetowej rady powiatu Dover kontaktując się z Luke'm Baskettem z adnotacją DOV/15/00827.

fiaworldrallycross.com

Zapowiedź rundy w Hiszpanii

Po raz pierwszy w historii Rallycrossowych Mistrzostw Świata seria zawita do Hiszpanii. Kraj ten jest popularnym miejscem wśród wczasowiczów, którzy chcą odpocząć u wybrzeży Morza Śródziemnego. W lipcu wielu turystów przybywa do Pampeluny, by wziąć udział w Encierro - gonitwie z bykami odbywającej się po ulicach miasta. Jest to część obchodów dni Św. Firmina. Wieczorem byki uczestniczą w korridzie czyli tradycyjnej walce z bykami przebiegającej według ściśle określonego schematu. Głównym bohaterem każdej walki jest matador, do którego należy ostateczny cios szpadą. Historia Korridy sięga roku 1133, kiedy to rozegraną korridę na cześć króla Alfonsa VIII. Pochodzenie tego zwyczaju nie jest jasne. Według jednych został on sprowadzony do Hiszpanii przez Arabów, według innych przez Rzymian lub Kartagińczyków. Korrida cieszyła się zawsze dużą popularnością, najpierw wśród arystokracji, a na przeciw byków stawał nawet król Filip IV. Walki z bykami nie są jednak rozgrywane w całej Hiszpanii. Parlament Katalonii zakazał organizacji korridy w 2012 roku. 

Region ten nie przyciąga zatem wielbicieli walk z bykami, jest natomiast szczególnie interesującym miejscem dla fanów sportów motorowych. Znajdująca się na wybrzeżu miejscowość Salou stanowi bazę Rajdu Hiszpanii - eliminacji Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Świata. Na oddalonym o 92 km torze Circuit de Barcelona-Catalunya rozgrywany jest tymczasem wyścig Formuły 1 oraz Moto GP. 

Obiekt ten będzie także gospodarzem 10 tegorocznej rundy WRX. Budowę toru zlecił w lutym 1989 parlament Katalonii. Jako lokalizację wybrano położone pod Barceloną Montmelo. Budowę toru Formuły 1 sfinansował Royal Automovil Club de Catalunya, rada miejska Montmelo oraz rząd Katalonii. Budowę ukończono tuż przed inauguracyjnym wyścigiem we wrześniu 1991 roku. Pierwsze zawody na tym torze wygrał Nigel Mansell. Tor został wykorzystany w 1992 roku jako arena zmagań kolarzy w drużynowej jeździe na czas podczas Igrzysk Olimpijskich odbywających się w Barcelonie. 

Rozwój aerodynamiki i większa wrażliwość na turbulencje bolidów F1 odbiły się negatywnie na ilości manewrów wyprzedzania. Aby uatrakcyjnić wyścigi na tym torze, w 2007 roku postawiono szykanę pod koniec okrążenia. Circuit de Barcelona-Catalunya, znany do 2013 roku jako Circuit de Catalunya gości także wyścigi Moto GP. W tym przypadku jednak zawodnicy korzystają ze starej konfiguracji. Tor poza goszczeniem Grand Prix Hiszpanii jest także miejscem przedsezonowych testów Formuły 1.

Podczas Hiszpańskiej rundy WRX o punkty Mistrzostw Świata powalczy 22 zawodników. Po raz czwarty w tym sezonie ujrzymy na torze Tannera Fousta. W zawodach na starcie zabraknie Rene Münnicha, jego miejsce zajmie natomiast dwukrotny mistrz DTM, Timo Scheider. Henning Solberg zmienił tymczasem Forda Focusa na przygotowanego przez Eklund Motorsport Volkswagena Beattle'a. Citroënem DS3 wystartuje Christophe Jouet oraz Herve "Knapick" Lemonnier. Fordem Focusem pojedzie natomiast Brytyjczyk, Mark Flaherty. Podczas biegów eliminacyjnych dołączy do nich 20 kierowców rywalizujących w Mistrzostwach Europy. Zawody w Hiszpanii stanowią także rundę Europy w kategorii S1600, która to przyciągnęła 21 zawodników. Na torze pojawi się również 12 kierowców walczących w RX Lites, a wśród nich dwójka polskich kierowców, Krzysztof Hołowczyc i Martin Kaczmarski. Do rywalizacji ze startującymi na co dzień zawodnikami stanie Laia Sanz, 13-krotna mistrzyni w trialu, uczestniczka rajdu Dakar. Po raz pierwszy zobaczymy na torze kierowcę z Afryki. Będzie nim pochodzący z Kenii Tejas Hirani. Podczas zawodów wystartuje także startujący na co dzień w GRC Lites Alejandro Fernandez oraz mistrz Francji w kategorii S1600, Cyril Raymond.

W klasyfikacji generalnej prowadzi z dorobkiem 219 punktów Petter Solberg. Drugi jest Timmy Hansen (182 punkty), a trzeci Johan Kristoffersson (156). Cztery punkty traci do niego Andreas Bakkerud, a dziesięć Davy Jeanney. W punktacji Mistrzostw Europy na czele znajduje się Tommy Rustad, który zdobył do tej pory 83 punkty. 7 punktów mniej ma Jerome Grosset-Janin. Trzeci, z dorobkiem 53 punktów, jest Joni-Pekka Rajala. 49 punktów ma Jean-Baptiste Dubourg, a 45 Frode Holte. W kategorii S1600 prowadzi Janis Baumans (113 punktów) przed Ulrikiem Linnemannem (104 punkty), w RX Lites natomiast pierwsze miejsce w tabeli zajmuje Kevin Hansen (105) przed Kevinem Erikksonem (96).

Lokalizacja - Barcelona, Katalonia, Hiszpania
Data - 20 września
Długość toru - 1133 m
Szerokość - 10-14 m
Asfalt/szuter - 60,4%/39,6%

Lista startowa - link

Relacja - livestream (nie dostępny w Polsce) Niedziela 14.00 na żywo
Polsat Sport News - Niedziela 22.10
Polsat Sport News - Poniedziałek 23.00
Polsat Sport Extra - Wtorek 13.10

Prognoza pogody 
Sobota
25°C, wiatr 21 km/h, wilgotność 61%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 5%
12-15 - 10%
15-18 - 10%
18-21 - 5%

Niedziela
24°C, wiatr 16 km/h, wilgotność 66%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 5%
12-15 - 10%
15-18 - 5%
18-21 - 5%

Harmonogram zawodów

Sobota
9.30 - trening
12.30 - bieg 1 i 2
17.00 - S1600, RX Lites - bieg 3

Niedziela

8.30 - rozgrzewka

10.00 - supercars - bieg 3
11.15 - bieg 4
13.40 - S1600, RX Lites, Supercars ME - półfinał

15.00 - półfinały i finał

Strona toru
circuitcat.com

Źródła
f1wm.pl
rallycrossrx.com

Zapowiedź rundy w Los Angeles

Los Angeles, co w tłumaczeniu z języka Hiszpańskiego oznacza Anioły, to jedno z najbardziej rozpoznawalnych miast Stanów Zjednoczonych. Czemu się tu dziwić - drugie pod względem liczby mieszkańców w państwie, o bogatej historii i strukturze geograficznej. Ponadto pełne ośrodków kultury, nazywane często Kreatywną Stolicą Świata, bowiem jedna szósta mieszkańców pracuje w takiej właśnie branży. Mieści w sobie Hollywood, odbywa się tu doroczna ceremonia wręczenia Nagród Akademii Filmowej, działa najstarsza w USA szkoła filmowa - USC School of Cinematic Arts. Czy runda Global Rallycross Championship przysporzy nas o emocje godne najlepszych filmów akcji? Miejmy nadzieję że tak, tymczasem zapraszam na krótkie przeniesienie się do Miasta Aniołów i zapowiedź tego wydarzenia.

Przybrzeżne tereny współczesnego miasta Los Angeles początkowo zasiedlone były przez tubylcze plemiona Tongvów (Gabrieleños) oraz Chumashów. W 1542 roku Juan Rodriguez Cabrillo, portugalski żeglarz służący Hiszpanii, uznał tereny te za część imperium kolonialnego ojczyzny matadorów. W 1769 roku przybyli tu Gaspar de Portolá, pochodzący z Katalonii żołnierz, oraz Juan Crespí, franciszkański misjonarz. Dwa lata później inny franciszkanin, Junípero Serra, zaprojektował Mission San Gabriel Arcangel - pierwszą siedzibę misjonarską na tych terenach. 4 września 1781 roku czterdziestu czterech osadników, tzw. Los Pobladores, założyła La Reyna de los Angeles. Ponad połowa z przybyszów była metysami bądź Mulatami o Afrykańskim, Indiańskim czy też Europejskim pochodzeniu. Małe miasteczko pozostawało takim przez wiele lat, a populacja do 1820 roku wzrosła do około 650 mieszkańców.

W 1821 roku Nowa Hiszpania, Hiszpańska posiadłość kolonialna, do której należało obecne Los Angeles, uzyskał niepodległość. Miasteczko weszło w skład Meksyku. Okres ten zakończył się wojną Amerykańsko-Meksykańską, zakończoną 13 stycznia 1847 roku podpisaniem traktatu pokojowego w Cahuenga, w której wyniku Miasto Aniołów weszło w skład USA.

Kolejne lata wypełnione są prężnym rozwojem gospodarczo-terytorialnym tego miasta, które w 1910 objęło swym zasięgiem Hollywood. Warto dodać, że w tamtym czasie na terenie LA działało co najmniej dziewięć wytwórni filmowych, a do 1921 roku 80% światowego przemysłu filmowego skupiało się właśnie tam. Pozwoliło to niepogrążenie się w problemach związanych z Wielkim Kryzysem. W 1932 roku zorganizowano Letnie Igrzyska Olimpijskie.

Wraz z końcem II Wojny Światowej Los Angeles rozwijało się szybciej niż kiedykolwiek, a zasięgiem dotarło do doliny San Fernando. W 1969 roku stało się miejscem narodzin Internetu. 1984 roku ponownie odbyła się tu Olimpiada, a mimo bojkotu 14 państw komunistycznych, impreza okazała się największym sukcesem finansowym spośród wszystkich do tamtej pory zorganizowanych zawodów. Co więcej były to drugie w historii Igrzyska, które dały organizatorom zyski, a nie, jak to zazwyczaj miało miejsce, wyłącznie straty. Pierwszymi z „opłacających się” były te z '32.

29 kwietnia 1992 roku pobity przez białych funkcjonariuszy policji został czarnoskóry Rodney King. Policjantów uniewinniono, a zdarzenie to wywołało poważne zamieszki na tle rasowym, uważane za największe w USA, jakie odbyły się w XX wieku. W 1994 roku Los Angeles nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 6,7 stopni w skali Richtera. Katastrofa przyniosła śmierć 72 osób i 12 miliardów dolarów strat. W 2002 roku przeprowadzone zostało referendum, w którym odrzucono pomysł odłączenia od Los Angeles obszarów doliny San Fernando i Hollywood.

Część Los Angeles, która rozpoczęła jego historię, leży obecnie na obszarze dystryktu historycznego Pueblo Plaza oraz przy Olvera Street, w najstarszej części miasta.

U wybrzeży Oceanu Spokojnego, nad Zatoką San Pedro, leży Port of Los Angeles - pod względem ruchu kontenerowego największy w Stanach Zjednoczonych Ameryki port morski, którego obrót w 2004 roku wyniósł ok. 7,3 mln TEU. Cały kompleks zajmuje powierzchnię 30 km², w tym około 70 km nabrzeża, mieszcząc w sobie 270 nabrzeży oraz 27 terminali. Od południa sąsiaduje z Portem Long Beach.

Podobnie jak rok temu, tak i teraz runda Global Rallycross Championship w Los Angeles odbędzie się w tym właśnie porcie. Przytoczę nieco historii. Rallycross zawitał do Miasta Aniołów już w 2010 roku podczas X-Games XVI pod nazwą Rally Car Super Rally. Tor, na jakim rozgrywana była runda był zupełnie odmienne od dzisiejszych. W Los Angeles Memorial Coliseum wyznaczono bardzo nietuzinkową trasę, jednakże zasady, wedle których rozgrywano Rally Car Super Rally, były podobne do tych z rallycrossu - czworo zawodników ścigało się po torze całkowicie szutrowym, a każdy z nich musiał jednokrotnie przejechać tzw. Joker Lap. Finał dał widzom pasjonującą rozrywkę, a zbyt wcześnie zakończony wyścig wygrał, zapewniając sobie złoty medal, Tanner Foust, drugi był Brian Deegan, brąz zaś wywalczył, pokonując Stephana Verdiera, Samuel Hubinette. Impreza, odnosząc duży sukces, przyczyniła się do utworzenia Global Rallycross.

Rok później X-Games przeniosło się na ulice Los Angeles, dyscyplina zaś nazywana była Rallycrossem. Format zmienił się nieco, w finale startowało ośmiu zawodników, rozgrywany był natomiast na dystansie ośmiu okrążeń. Asfaltowo-szutrowy tor okazał się bardzo efektowny, a zawody wygrał Brian Deegan, srebro zaskarbił Tanner Foust, natomiast po brąz sięgnęła gwiazda WRC, Marcus Grönholm.

Tego samego roku do LA zawitało Global Rallycross Championship, a zawody rozgrywano na Irwindale Speedway. Trasa przypominała te, jakie widywalismy przez kolejne kilka sezonów, łącząc tor owalny z krętą sekcją asfaltowo-szutrową. W klasie AWD zwyciężył jadący wtedy Fordem Focusem Marcus Grönholm, zaś w 2WD - Matthew Johnson, zasiadający za kierownicą Mazdy RX8.

Sezon 2012 to włączenie X-Games w kalendarz GRC. Runda na ulicach Los Angeles zapadła w pamięci kibiców przede wszystkim za sprawą poważnych wypadków Toomasa Heikkinena i Marcusa Grönholma. Topi miał zbyt małą prędkość, by przelecieć z jednej rampy na drugą. W efekcie samochód Fina uderzył w konstrukcję, przewrócił się na dach i spadł z rampy. Skomplikowane złamanie lewej nogi w kostce i krwotok wewnętrzny wykluczyły Heikkinena z dwu kolejnych rund. Po zdarzeniu obie rampy zostały połączone płaskim elementem.

Później, w kwalifikacjach, wypadek miał Grönholm. "Bosse" zjechał zbyt mocno do wewnętrznej i trafił na przerwę w bandzie, czołowo uderzając w beton. Nieprzytomnego kierowcę przetransportowano do California Hospital Medical Center, gdzie odzyskał przytomność. W tydzień później opuścił szpital, jednak postanowił zakończyć sportową karierę.

Warto dodać, że w tamtej rundzie wystartował - i zwyciężył - Sébastien Loeb. Drugi był Samuel Hübinette, trzecie miejsce zajął natomiast David Binks.

Rok później X-Games przeniesiono do Irwindale, a Global Rallycross Championship powróciło na ten tor wraz z imprezą. Finał obfitował w zdarzenia - falstart Isaschena, kolizja Blocka i Dorana, Sandell omijający tamto zdarzenie i wpadający w bariery. Przysporzył nam też dużo walki o konkretne pozycje. Ostatecznie złoto zdobył deklasujący w tamtym sezonie Toomas Haikkinen, srebro Tanner Foust, brąz zaś Sverre Isachsen. Była to dotychczas ostatnia wizyta na Irwindale.

W zeszłym roku runda w Los Angeles przeniosła się do Port of Los Angeles. Był to wówczas jedyny tor, gdzie rozegrano podwójną rundę. Pierwszą z nich wygrał Scott Speed, drugi był Joni Wiman, zaś trzeci Ken Block. Drugi z wyścigów dał drugie w karierze w GRC - po triumfie na Daytonie - zwycięstwo Rhysowi Millenowi. Druga i trzecia pozycja przypadła tym samym zawodnikom, co w pierwszej z nich, jedna zamienili się oni miejscami, i tak Ken Block przyjechał przed Jonim Wimanem.

Teraz ponownie zawitamy do portu. Różnice punktowe między czołówką są dość duże - Ken Block ma 302 punkty, Sebastian Eriksson 261, Nelson Piquet Jr. 234, Austin Dyne 212, zaś Patrik Sandell 205. Trzeba jednak pamiętać, że mamy tutaj dwa wyścigi. Podczas dotychczas rozegranych podwójnych rund ani razu obu nie wygrał ten sam kierowca - jestem przekonany, że i tym razem nie będzie to łatwe. Choć nie przypuszczam, byśmy mięli tu realne szanse na zmianę na pozycji lidera klasyfikacji generalnej, to różnice mogę się zmniejszyć - bądź powiększyć - a w dalszej części stawki możemy być świadkami kilku zmian, chociażby na piątym miejscu, gdzie przewaga Patrika Sandella nad Scottem Speedem wynosi zaledwie dwa punkty, a różnica między Szwedem a ósmym Stevem Arpinem to siedem oczek.

Informacje o torze:

Lokalizacja - Los Angeles, Kalifornia, USA
Data - 12-13 maja
Długość toru - 0,702 mi/1,13 km

Szerokość - bd

Asfalt/szuter - bd

Lista Startowa

Sponsoring Subaru daje nam niesamowitą szansę na ujrzenie kierowców, którzy na co dzień nie startują w GRC. Japońska marka wystawi na tę rundę cztery samochody - dwa poprowadzi podstawowa dwójka, Sverre Isachsen i Bucky Lasek. Trzecim zawodnikiem w oficjalnych barwach Subaru Rally Team USA będzie Dave Higgins. Urodzony na Wyspie Man kierowca trzykrotnie, w latach 1997, 1999 i 2002 zdobywał tytuły mistrzowskie w British Rally Championships w Grupie N. Okazjonalnie startował też w WRC - w latach 1994 - 2008 dwanaście razy jechał w Rajdzie Wielkiej Brytanii, dorzucił też pojedyncze starty w Australii, Chinach i Turcji. W 2001 roku po raz pierwszy wystartował w SCCA Pro Rally Championship, a w sezonach 2002 i 2003 zaliczył pełne sezony serii, zdobywając dwa tytuły mistrzowskie. Po startach w rodzinnych mistrzostwach oraz w Chinach, w 2011 roku przeniósł się ponownie do Stanów Zjednoczonych, startując w Rally America Series, dołączając do Subaru Rally Team USA. W tym samym roku wystartował na X-Games w Rallycrossie.

Drugim spośród nowych kierowców japońskiej marki jest Travis Pastrana. Dziewięciokrotny złoty medalista X-Games w freestyle motocrossie, od 2004 roku startuje w Rally America. W latach 2006-09 wywalczył cztery tytuły mistrzowskie tej serii, kilkukrotnie wystartował też w P-WRC. Podczas rajdowych konkurencji na X-Games do swej kolekcji dorzucił kolejne dwa złote medale, ponad to jeden srebrny i jeden brązowy. W 2012 roku zadebiutował w GRC, wygrywając jedną rundę. Rok później, również za kierownicą Dodge'a Darta, raz był trzeci. Rok temu widzieliśmy go tylko podczas X-Games, a w tym ponownie podczas tej imprezy.

Mówiąc o Subaru należy podkreślić jeszcze dwie rzeczy - zobaczymy dwa różne typy nadwozia, sedana i 

hatchback'a, oraz zupełnie nowe malowania.
Zobaczymy też jeszcze jednego nowego zawodnika - Hyundaiu Velosterze zespołu Rhysa Millena pojedzie Brian Wong. Dla Amerykanina będzie to debiut z GRC Lites. Poza tym w Chip Ganassi Racing ponownie pojedzie zastępowany w ostatniej rundzie Brian Deegan.

Chip Ganassi Racing (USA) - Ford Fiesta

#00 Steve Arpin (CAN)

#38 Brian Deegan

  

SH Racing Rallycross (USA) - Ford Fiesta

#07 Nelson Piquet Jr. (BRA)

    

Subaru Rally Team USA (USA) - Subaru Impreza
(zawodnicy zostali zapisani wedle kolejności, w jakiej ich samochody występuję na zdjęciu od najbliższego do najdalszego)
#81 Bucky Lasek (USA)

#11 Sverre Isachsen (NOR)

 #75 Dave Higgins (WAL)
 #199 Travis Pastrana (USA)

  

Bryan Herta Rallysport (USA) - Ford Fiesta

#14 Austin Dyne (USA)

  

#18 Patrik Sandell (SWE)

  

  

Olsbergs MSE (SWE) - Ford Fiesta
#31 Joni Wiman (FIN)
#93 Sebastian Eriksson (SWE)

  

    

Volkswagen Andretti Rallycross (USA) - VW Beattle

#34 Tanner Foust (USA)

#77 Scott Speed (USA)
  

Hoonigan Racing Division (USA) - Ford Fiesta

#43 Ken Block (USA)

  

  

Rhys Millen Racing (USA) - Hyundai Veloster

#89 Brian Wong (USA)

Lista GRC Lites

   
Relacja:

NBC Sports - Niedziela, godzina 16.00 (GMT-4), 22:00 (UTC+1) - SuperCars

NBC Sports - Środa, godzina 16:00 (GMT-4), 22:00 (UTC+1) - GRC Lites

Harmonogram zawodów - GMT-4/UTC+1

Sobota
10.30/16.30 - Heaty 1A-1B - Supercars
11.10/17.10 - Heaty 1A-1B - Lites
11.50/17.50 - Heaty 2A-2B - Supercars
12.55/18.55 - Półfinały - Supercars
13.35/19.35 - Heaty 2A-2B - Lites
14.10/20.10 - LCQ - Supercars
15.00/21.00 - Finał - Supercars
15.55/21.55 - LCQ - Lites
16.30/22.30 - Finał - Lites

Niedziela
10.10/16.10 - Kwalifikacje - Supercars
11.10/17.10 - Heaty 1A-1B - Supercars
12.10/18.10 - Półfinały - Supercars
12.55/18.55 - LCQ - Supercars
13.10/19.10 - Heaty 1A-1B - Lites
13.40/19.40 - Finał - Supercars
14.25/20.25 - Heaty 2A-2B - Lites
15.05/21.05 - LCQ - Lites
15.40/21.40 - Finał - Lites


Prognoza pogody 

Sobota

do 32°C, wiatr 13km/h, wilgotność 54%

Prawdopodobieństwo opadów:

7-10 - 0%

10-13 - 0%

13-16 - 0%

Niedziela

do 29°C, wiatr 14 km/h, wilgotność 57%

Prawdopodobieństwo opadów:

7-10 - 1%

10-13 - 0%

13-16 - 0%

Strona toru
brak

Źródła

www.redbullglobalrallycross.com

wikipedia.org

Zapowiedź rundy we Francji

Kolejna eliminacja Rallycrossowych Mistrzostw Świata rozegrana zostanie na francuskim torze Circuit de Lohéac. Obiekt znajduje się w miejscowości Lohéac położonej 280 km na zachód od Paryża stanowiącego stolicę Francji. Miasto posiada wiele cennych i znanych na całym świecie budowli. Należą do nich upamiętniający zwycięstwa Francji w wojnach Napoleońskich łuk triumfalny, Gotycka katedra Notre-Dame, budynki Uniwersytetu Sorbony, a także górująca nad Paryżem wieżą Eiffla. Wieżę zbudowano na odbywającą się w 1889 roku wystawę światową. Stalowa konstrukcja miała demonstrować potęgę gospodarczą i inżynieryjną Francji. Jej wysokość w chwili ukończenia budowy wynosiła 312 metrów. Była to najwyższa świata aż do 1930 roku, gdy w Nowym Jorku powstał 40 Wall Street.  Obecnie po zamontowaniu na jej szczycie nadajników wieża ma 324 metry wysokości. Pomysłodawcami jej budowy byli Maurice Koechlin i Émile Nouguier, projektanci pracujący w biurze Gustave Eiffela, konstruktora mostów, wiaduktów i śluz. Budowla miała być początkowo zdemontowana po 20 latach, lecz szybko znalazła zastosowanie, jako dobre miejsce dla przyrządów meteorologicznych, a później także anten. 

Francja od dawna jest silnie związana ze sportem motorowym. 26 lipca 1906 zorganizowano w tym kraju pierwszy w historii wyścig Grand Prix odbywający się na zamkniętym torze. Zwycięstwo na torze w Le Mans odniósł węgierski kierowca, Ferenc Szisz. Wcześniejsze zawody rozgrywano na trasach z jednego miasta do drugiego. W 1925 roku Grand Prix Francji znalazło się po raz pierwszy w kalendarzu międzynarodowych zawodów. Od utworzenia Mistrzostw Świata Formuły 1 wyścig zajmował miejsce w kalendarzu z jednym wyjątkiem w 1955 roku aż do 2008 roku. Wtedy to z powodów finansowych tor Magny Cours wycofał się z organizacji imprezy. Kraj jest także gospodarzem słynnego wyścigu 24-godzinnego w Le Mans.  Pierwsza edycja imprezy na Circuit de la Sarthe rozegrana została w 1923 roku. Na krótszej pętli tego toru, znanej jako Bugatti Circuit, ścigają się zawodnicy rywalizujący w Moto GP, rozgrywany jest na niej także 24 godzinny wyścig motocyklowy. Francja gości również eliminację Rajdowych Mistrzostw Świata. Asfaltowy rajd, znany pod nazwą Tour de Corse znalazł się w kalendarzu WRC w 1973 i zajmował je do 2008. W 2010 roku Rajd Francji przeniesiono do Alzacji. Impreza gościła w rodzinnych stronach Sébastiena Loeba przez 4 lata, natomiast tegoroczna edycja ponownie zostanie rozegrana na Korsyce.

Francja jest również gospodarzem rundy Rallycrossowych Mistrzostw Świata. Zawody rozgrywane są na Circuit de Lohéac, który powstał w 1976 roku. W 1978 roku Rallycrossowe Mistrzostwa Europy zawitały po raz pierwszy do Francji, na obiekt w Lohéac. Rok później imprezę zorganizowano na Circuit des Ducs, a dwa lata później na Circuit Copreco. Francuska runda rozgrywana była na róźnych torach powracając na Circuit de Lohéac w 1982, 1988 oraz 1993. Po raz kolejny seria pojawiła się na tym torze dopiero w 2013 roku. W 2014 obiekt znalazł się w kalendarzu nowo powstałych Rallycrossowych Mistrzostw Świata. Zawody wygrał jadący Citroënem DS3 Petter Solberg.

Rallycross cieszy się dużą popularnością we Francji zarówno wśród kibiców jak i kierowców. Przejawia się to ilością widzów, którzy przyjdą oglądać niedzielną rywalizację, jak i liczbą zawodników biorących w niej udział. Na liście startowej widnieje aż 37 kierowców w samochodach kategorii supercars. Największym zainteresowaniem cieszy się start Yvana Mullera w zespole Albatec Racing. Francuz jest czterokrotnym mistrzem WTCC, a także mistrzem serii Androos Trophy. Jego kolegą zespołowym będzie Jérôme Grosset-Janin. Podczas tej rundy ponownie ujrzymy na torze dwa Mini zespołu JRM Racing. Za ich kierownicą zasiądą Guerlain Chicherit - zdobywca Pucharu Świata w rajdach terenowych, 8 na mecie Rajdu Dakar w 2013 roku oraz Guy Wilks, Brytyjski kierowca rajdowy, wicemistrz serii Junior WRC. Przygotowanym przez Olsberga Fordem Fiestą wystartuje ponownie Henning Solberg. W zawodach weźmie także udział jadący Peugeotem 208 François Duval, Belgijski kierowca rajdowa startujący w przeszłości w fabrycznych zespołach Forda, Citroëna i Stobarta. Peugeotami wystartują także Jonathan Pailler, Gaëtan Serazin, Fabien Pailler i Gilles Franco natomiast Laurent Bouliou skorzysta z Peugeota 207.  Podczas zawodów ujrzymy po raz pierwszy Libańskiego kierowcę, Nabila Karama, który wystartuje Citroënem DS3, podobnie jak Steven Bossard i Hervé "Knapick" Lemonnier. Citroënem C4 wystartuje tymczasem Jean-Babtiste Dubourg. W Renault Clio ujrzymy Fabiena Chanoine, w Fieście Kevina Proctera a w Audi A1 pochodzącego z Węgier Tamasa Karaia. David Olivier wystartuje w Renault Logan. Jego samochód jest napędzany przez 3,5 litrowy wolnossący silnik Renault V6 o mocy 455 KM. Jest to pierwszy start samochodu z silnikiem atmosferycznym w Mistrzostwach Świata. Zawody we Francji stanowią również rundę Mistrzostw Europy w kategorii S 1600. Do rywalizacji zgłosiło się w niej 30 kierowców.

Przed rundą na Circuit de Lohéac w klasyfikacji generalnej prowadzi Petter Solberg z dorobkiem 193 punktów. 153 punkty ma Timmy Hansen, 140 Andreas Bakkerud. 1 punkt do Norwega traci Davy Jeanney. Johan Kristofferson po zawodach w Norwegii spadł na piątą pozycję i ma na swoim koncie 135 punktów.

Lokalizacja - Lohéac, Bretania, Francja
Data - 6 września
Długość toru - 1088 m
Szerokość - 16 m
Asfalt/szuter - 66%/33%

Okrążenie toru z Antonem Marklundem

Lista startowa - link

Relacja - livestream (nie dostępny w Polsce) Niedziela 14.00 na żywo
Polsat Sport Extra- Poniedziałek 13.50
Polsat Sport News - Wtorek 15.07

Prognoza pogody 
Sobota
21°C, wiatr 13 km/h, wilgotność 65%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 5%
12-15 - 5%
15-18 - 5%
18-21 - 5%

Niedziela
21°C, wiatr 13 km/h, wilgotność 59%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 5%
12-15 - 5%
15-18 - 5%
18-21 - 5%

Harmonogram zawodów

Sobota
10.00 - trening
14.00 - bieg 1 i 2

Niedziela

8.30 - rozgrzewka

10.00 - bieg 3 i 4

14.00 - półfinały i finał

16.20 - D1,D2, Twingo - półfinały i finał

Strona toru
circuitloheac.com

Źródła
rallycrossrx.com

Extreme Rallycross

Mimo, że rallycross jest dosyć starą dyscypliną, jej rozwój nastąpił dopiero nie dawno. Zaowocowało to utworzeniem w 2011 roku serii Global Rallycross, a trzy lata później Rallycrossowych Mistrzostw Świata. Po tym, jak sport ten zawitał do Ameryki Północnej i Europy, przyszła kolei na Australię. W ten weekend w Brisbane zostanie rozegrany pierwszy sezon Australijskiej serii Extreme Rallycross.

Formuła zawodów nie odbiega zbytnio od tej znanej z WRX lub GRC. Kierowcy będą rywalizować po specjalnie przygotowanych do tego celu trasach o asfaltowo-szutrowej nawierzchni. Podczas każdego wyścigu będą musieli pokonać Joker lap, który w zaleźności od obiektu będzie krótszy lub dłuższy, niż standardowa nitka toru. W razie falstartu, kierowca, który go popełnił, będzie musiał dwukrotnie przejechać joker lap, lub nie pojedzie nim ani razu. Zawodnicy będą rywalizować w trzech kategoriach:
 - 4WD - samochody z napędem na cztery koła, z silnikiem turbodoładowanym
- 2WD - samochody z napędem na dwa koła, z silnikiem wolnossącym
- Supercars Lites - Fordy Fiesty przygotowane przez Olsbergs MSE, znane z GRC Lites oraz RX Lites.

Format
Trening - składać się będzie z kilku 4-okrążeniowych wyjazdów, podczas których kierowcy będą zapoznawać się z torem oraz dopracowywać ustawienia samochodu. Każdy zawodnik  będzie miał do dyspozycji kilka przejazdów.
Kwalifikacje - każdy kierowca w czasie kwalifikacji będzie mógł zrobić kilka indywidualnych 4-okrążeniowych wyjazdów, podczas których będzie walczył o jak najlepszy czas.
Biegi - Podczas każdej rundy będą rozgrywane 3 lub 4 biegi. W każdym z nich startować będzie 5 kierowców, a wyścig będzie trwał 4 okrążenia. 
Półfinały - W każdym półfinale startuje sześciu kierowców, a trzech pierwszych na mecie zawodników awansuje do finału. Wyścig trwa 6 okrążeń.
Wyścig ostatniej szansy - startują w nim wszyscy kierowcy, którzy nie zakwalifikowali się do finału. Dystans wyścigu wynosi 4 okrążenia, a dwóch pierwszych zawodników awansuje do finału. 
Finał - Startuje w nim ośmiu kierowców, wyścig trwa osiem okrążeń. Zawodnik, który wygra finał, zostaje zwycięzcą całych zawodów.

Punktacja
Punkty przyznawane są za pozycje zajmowaną przez kierowcę po biegach oraz po wyścigu finałowym. Po biegach punktowane jest 20 najlepszych miejsc według klucza 20-19-18-17-16-15-14-13-12-11-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1. W finale obowiązuje natomiast punktacja 10-8-6-5-4-3-2-1. Za wyścigi półfinałowe oraz wyścig ostatniej szansy punkty nie są przyznawane. 

Kalendarz
Tegoroczny sezon będzie składał się z siedmiu rund rozgrywanych na czterech róźnych torach w Australii. Pierwsza runda rozegrana zostanie 5 września na Lakeside International Raceway, ostatnia natomiast 20 lutego na Sydney Motorsport Park.
4-5 września Lakeside International Raceway, Brisbane
25-26 września Calder Park Raceway, Melbourne
30-31 października Sydney Motorsport Park, Sydney
13-14 listopada Lakeside International Raceway, Brisbane
11-12 grudnia Adelaide Showgrounds, Adelaide
15-16 stycznia Calder Park Raceway, Melbourne
19-20 lutego Sydney Motorsport Park, Sydney

strona serii