Montalegre
Rozpoczynająca sezon runda w Portugalii przywitała kierowców obfitymi opadami deszczu. W tych warunkach najlepiej poradził sobie Johan Kristoffersson dojeżdżając do mety przed Petterem Solbergiem. Timmy Hansen był trzeci. Pewną niespodzianką był brak Mattiasa Ekströma w finale. Szwed w wyścigu półfinałowym był czwarty.
Podczas zawodów w Montalegre swój debiut w rallycrossie zaliczyli Krysztof Hołowczyc i Martin Kaczmarski reprezentując barwy Lotto Team w kategorii RX Lites. Kaczmarski odpadł w półfinale, natomiast Hołowczyc zajął w wyścigu półfinałowym drugie miejsce. W finale popełnił jednak falstart i dostał karę drugiego przejazdu przez joker lap. Podczas odbywania kary wpadł w poślizg i wypadł z toru zakopując się w żwirze. Polak został sklasyfikowany na piątym miejscu.
Hockenheim
W Niemczech panowała już lepsza pogoda, choć pierwszego dnia rywalizacji tor był dosyć mokry. Runda na Hockenheim znalazła się w kalendarzu już po ogłoszeniu oficjalnego kalendarza na ten rok i towarzyszyła ona inauguracji sezonu DTM. Już w biegach eliminacyjnych mieliśmy kilka incydentów, w tym dachowanie Timercjanowa czy piruet Linneruda. W zawodach gościnny start zaliczyło kilku zawodników, w tym Tanner Foust. Zwycięzca zeszłorocznej rundy w Finlandii odpadł jednak już w półfinale. Jego los podzielił również liderujący wówczas w klasyfikacji generalnej Johan Kristoffersson. Ex equo na pierwszej pozycji z Kristofferssonem znajdował się Peter Solberg, który bez problemu znalazł się w finale, a następnie odniósł w nim zwycięstwo. Drugi był Reinis Nitišs, a trzeci Timmy Hansen.
Mettet
Zawody w Belgii okazały się być pechowe dla Kristofferssona. Szwed prowadził w wyścigu półfinałowym, lecz na czwartym okrążeniu przebił oponę i spadł na koniec stawki. Timmy Hansen również stracił szansę na awans do finału po przebiciu opony. Problemy omijały natomiast Pettera Solberga, który w półfinale był drugi. W wyścigu finałowym już na starcie wyprzedził Per-Gunnara Anderssona i rozpoczął pogoń za Toomasem Heikkinenem. Norweg walczył do samego końca, lecz to Heikkinen przekroczył pierwszy linię mety z przewagą 0,840 sekundy. Fin stał się przy okazji pierwszym w historii kierowcą WRX, który wygrał dwukrotnie na tym samym torze. Trzeci na mecie był Reinis Nitišs.
Lydden Hill
Na tor Lydden Hill przybyło wielu gościnnie startujących zawodników. Wśród nich znaleźli się Tanner Foust, Jānis Baumanis, Andrew Jordan i Guy Wilks. Ostatni z nich zdołał nawet zakwalifikować się do finału. Mniej udane zawody zaliczył Timmy Hansen, który w półfinale, wygranym przez Solberga zajął czwarte miejsce. Drugi był natomiast Johan Kristoffersson. W wyścigu finałowym najlepszy był Petter Solberg, który wyjeżdżając z joker lapa znalazł się tuż przed przednim zderzakiem Mattiasa Ekströma. Trzeci na mecie był Johan Kristoffersson,
Podczas tych zawodów rozegrano także drugą rundę RX Lites. Impreza nie była jednak zbyt udana dla polskich kierowców. Drugiego dnia rywalizacji Martin Kaczmarski musiał się wycofać z powodu bólu kręgosłupa, jaki się pojawił się po twardym lądowaniu po hopie. Krzysztof Hołowczyc zakwalifikował się natomiast do półfinału, którego jednak nie ukończył z powodu awarii silnika.
Estering
W czerwcu WRX powróciło do Niemiec. Pewną niespodzianką tej eliminacji było zapewne odpadnięcie Mattiasa Ekströma, Toomasa Heikkinena i Per-Gunara Anderssona już w biegach eliminacyjnych. W finale najlepszy był Davy Jeanney odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w Mistrzostwach Świata. Liderujący w klasyfikacji generalnej Petter Solberg był drugi, trzeci dojechał Timmy Hansen, a za nim na metę wjechali Johan Kristoffersson i Andreas Bakkerud.
Höljes
Kolejnym przystankiem w tegorocznym kalendarzu była Szwecja. Zawody zapewniły nam bardzo emocjonujący finał, w którym zabrakło Johana Kristofferssona - Szwed był szósty w wyścigu półfinałowym. Wyścig finałowy rozpoczął się dobrym startem w wykonaniu Andreasa Bakkeruda, który objął prowadzenie. Timmy Hansen podążał tuż za nim szukając okazji do ataku. Ta pojawiła się na czwartym okrążeniu i Szwed objął prowadzenie. Na ostatnim okrążeniu pojechał on joker lapem wyjeżdżając tuż za Mattiasem Ekströmem. Hansen nie poddawał się i zaatakował kierowcę Audi na ostatnim zakręcie wyjeżdżając swym samochodem poza tor. Udało mu się wyprzedzić Ekströma, lecz sędziowie postanowili doliczyć mu 2 sekundy kary za ten manewr, co zepchnęło kierowcę Peugeota na drugie miejsce. Petter Solberg natomiast nie ukończył zawodów po tym, jak wpadł w żwirową pułapkę.
Trois-Rivières
Nie mniej emocjonujące były zawody w Kanadzie. Na starcie pierwszego półfinału zacięty pojedynek o prowadzenie stoczyli Petter Solberg i Timmy Hansen ostatecznie zderzając się ze sobą. Po kontakcie Solberg obrócił się i spadł na ostatnią pozycję kończąc ostatecznie wyścig na czwartym miejscu. W samochodzie Hansena doszło natomiast do uszkodzenia zawieszenia, czego następstwem było uderzenie w samochód Reinisa Nitišsa. Po tej kolizji obydwaj zawodnicy byli zmuszeni wycofać się z dalszej rywalizacji. Kristoffersson, przed którym pojawiła się szansa odrobienia kilku punktów do Solberga, także odpadł w półfinale zajmując w nim piąte miejsce. W finale zwycięstwo odniósł Davy Jeanney. Zaledwie 0,252 sekundy za nim linię mety przekroczył Toomas Heikkinen, trzeci był natomiast Tanner Foust.
Hell
Norweska eliminacja WRX miała dramatyczny przebieg dla Johana Kristofferssona. Szwed, który zakwalifikował się do półfinałów, musiał wycofać się z dalszej rywalizacji z powodu problemów technicznych. Niewiele więcej szczęścia miał Petter Solberg. Norweg co prawda awansował do półfinału, lecz kolizja z Timurem Timercjanowem spowodowała poważne uszkodzenie w jego samochodzie, przez co Solberg ukończył wyścig na piątej pozycji. Kolizję z Timercjanowem zaliczył także Mattias Ekström, który dojechał czwarty. Rosjanin po tym wypadku dachował, lecz mimo to udało mu się awansować do finału. W wyścigu finałowym najlepiej spisał się Timmy Hansen, dojeżdżając do mety przed zespołowym kolegą, Davym Jeaneyem. Dzięki zwycięstwu Hansen znalazł się na drugiej pozycji w klasyfikacji generalnej ze stratą 41 punktów do Solberga.
Podczas zawodów w Hell mieliśmy okazję zobaczyć na torze również naszych reprezentantów. Obydwaj awansowali do półfinału, w którym Hołowczyc zajął czwarte, a Kaczmarski szóste miejsce.
Lohéac
Runda we Francji przyciągnęła wielu kierowców związanych z innymi dyscyplinami motosportu. Na starcie pojawili się m.in. Yvan Muller, Guerlain Chicherit, François Duval, Guy Wilks. Występujący przed własną publicznością Davy Jeanney zakończył rywalizację w półfinale po tym, jak po kolizji z Andreasem Bakkerudem wypadł z toru. W finale zabrakło także Mattiasa Ekströma, który zaliczył piruet w pierwszym zakręcie. W wyścigu finałowym najlepszy był Timmy Hansen dojeżdżając do mety przed Petterem Solbergiem. Jego strata do Norwega zmalała do 37 punktów. Trzecie miejsce zajął Francuski kierowca Jean-Baptiste Dubourg, a Johan Kristoffersson był czwarty.
Barcelona
Kolejne zawody rozegrane zostały na torze Formuły 1 Circuit de Barcelona-Catalunya. Wyścig finałowy padł tym razem łupem Solberga, który odważnym manewrem przeskoczył z trzeciej pozycji na prowadzenie już na pierwszym okrążeniu. Drugi na mecie był Johan Kristoffersson. Główny rywal Norwega w walce o tytuł, Timmy Hansen był trzeci, chociaż odrobił do Solberga dwa punkty. Przyczyniła się do tego dopiero szósta pozycja kierowcy Citroena po biegach eliminacyjnych, po których Hansen był pierwszy.
Runda w Barcelonie stanowiła także kolejną eliminację RX Lites, Startujący w tej kategorii Krzysztof Hołowczyc i Martin Kaczmarski zajęli w półfinale odpowiednio czwarte i piąte miejsce.
Istambuł Park
Kolejnym torem Formuły 1 goszczącym Rallycrossowe Mistrzostwa Świata był znajdujący się pod Stambułem tor Istambuł Park. Zawody na tym obiekcie nie potoczyły się pomyślnie dla Pettera Solberga. Norweg na starcie półfinału spadł na koniec stawki i ukończył wyścig na szóstym miejscu. Jeszcze bardziej dramatyczny był drugi półfinał. Na ostatnim okrążeniu prowadzący przez cały wyścig Nitišs spadł na ostatnią pozycję z powodu problemów ze skrzynią biegów. Chwilę później byliśmy świadkami zaciętej walki, w której na prowadzeniu zmieniali się kilkukrotnie Hansen, Kristoffersson i Larson. Linię mety pierwszy przekroczył Hansen, a Robin Larson musiał pożegnać się z szansą awansu do finału po tym, obrócił swój samochód i wypadł z toru. W finale najlepszy był Timmy Hansen, który do samego końca wyścigu musiał odpierać ataki Andreasa Bakkeruda. Trzeci na mecie był Johan Kristoffersson. Strata Hansena do Solberga zmalała po tych zawodach do 19 punktów. Trzeci w klasyfikacji generalnej Kristoffersson tracił już 55 punktów do lidera na dwie rundy przed końcem sezonu, dzięki czemu posiadał ciągle matematyczne szanse na mistrzostwo, choć zdobycie go było już w tej chwili mało realne.
W Turcji swój kolejny start zaliczyli Krzysztof Hołowczyc i Martin Kaczmarski. Obydwaj zawodnicy spotkali się w półfinale, w którym Hołowczyc zajął premiowane awansem do wyścigu finałowego trzecie miejsce. Kaczmarski był natomiast czwarty. W finale Olsztynianin zaliczył kolizję w pierwszym zakręcie i dojechał do mety jako szósty.
Franciacorta
Zawody we Włoszech zostały rozegrane przy silnych opadach deszczu. W pierwszym półfinale wygrał Kristoffersson dojeżdżając do mety przed Solbergiem i Timercjanowem. Drugi półfinał był pechowy dla startującego z pierwszego pola Timmego Hansena. Szwed broniący drugiej pozycji przed Marklundem wpadł w bandę z opon i uszkodził swój samochód kończąc udział w wyścigu. Andreas Bakkerud natomiast od razu znalazł się na prowadzeniu i utrzymał je do końca wyścigu. Za nim na mecie zjawił się Anton Marklund i Manfred Stohl. W odbywającym się na przesychającym torze finale najlepszy był Bakkerud, drugi linię mety przekroczył Kristoffersson, a trzeci Solberg. Broniący tytułu mistrzowskiego Norweg powiększył swoją przewagę do 26 punktów nad Hansenem. Zawody we Włoszech stanowiły również finałową rundę Mistrzostw Europy. Tytuł w kategorii supercars zdobył były kierowca STCC, Tommy Rustad.
Na Franciacorcie rozegrano także ostatnią eliminację RX Lites. Zawody te nie były udane dla Krzysztofa Hołowczyca. Już w trakcie treningu w jego samochodzie wybuchł silnik, przez co Polak musiał zakończyć udział w rywalizacji. Martin Kaczmarski awansował natomiast do półfinału, gdzie przebił jednak oponę i zakończył wyścig na czwartym miejscu. Rywalizacja miała dużo szczęśliwszy przebieg dla Kevina Hansena, który zdobył tutaj tytuł mistrzowski w kategorii RX Lites.
Rosario
Gospodarzem ostatniej tegorocznej rundy był Argentyński tor Autódromo Municipal Juan Manuel Fangio. Organizatorzy zawodów stanęli przed dużym problemem. Szutrowa nawierzchnia mocno się kurzyła ograniczając kierowcom widoczność. Po rozegraniu zaledwie dwóch biegów eliminacyjnych zdecydowano się przełożyć sobotnie wyścigi na niedzielę i poprawić w tym czasie tor. Ostatecznie rozegrano trzy z czterech zaplanowanych rund biegów eliminacyjnych. Najbardziej pokrzywdzonym w tej sytuacji był Johan Kristoffersson, który po trzech biegach zajmował trzynastą pozycję. Szwed znalazł się jednak w półfinale zastępując Ole-Christiana Veibiego, który musiał się wycofać z dalszej rywalizacji z powodu awarii samochodu. Tymczasem Petter Solberg dzięki punktom zdobytym za tą fazę zawodów zapewnił sobie drugi tytuł mistrza świata w rallycrossie. W półfinale świetnie spisał się debiutujący w supercars Kevin Hansen, który na przedostatnim okrążeniu wyprzedził Johana Kristofferssona i awansował na trzecie miejsce. Wyścig nie potoczył się natomiast po myśli Andreasa Bakkeruda. Norweg uderzył w bandę z opon uszkadzając swój samochód. W niemal identyczny sposób z drugiego półfinału odpadł Anton Marklund. Awans zapewnili sobie natomiast Timmy Hansen, Peter Solberg i debiutujący Jānis Baumanis. W finale zwycięstwo odniósł Robin Larsson, który stoczył zacięty pojedynek z Mattiasem Ekströmem, a także w początkowej fazie wyścigu z Timmym Hansenem. Szwed nie ukończył jednak rywalizacji po kolizji ze swoim bratem. Trzecie miejsce zajął natomiast Petter Solberg.
