Zapowiedź rundy w Fort Lauderdale

Floryda - stan położony na półwyspie, otoczony przez Zatokę Meksykańską i Ocean Atlantycki. Przez wielu kojarzony ze słońcem, wysokimi temperaturami, plażami i surfingiem. Fani sportu motorowego wiążą z tym miejscem także nieco inne rzeczy - znajduje się tutaj wiele torów wyścigowych, a wśród nich jedne z najważniejszych i posiadających bogatą historię, takich jak Daytona International Speedway czy Sebring International Raceway. Jednak nie nimi będziemy się dzisiaj zajmować. Wybierając się w podróż z północy na południe, trasą 95 dotrzemy w końcu do położonego pomiędzy Popano Beach a Florydzkim Hollywood miasta o nazwie Fort Lauderdale. Jest to siódme pod względem wielkości miasto Florydy, wedle danych z roku 2009 mieszka tu 184 892 osób. My jednak nie kończymy naszej podróży w centrum, a kierujemy się na nabrzeże i wcale nie po to, by podziwiać bezkres Atlantyku. To tutaj już 31 maja rozpocznie się kolejny sezon Global Rallycross Championship. Czy sezon ten przejdzie do historii podobnie jak założony w tym mieście w 1989 roku zespół rockowy Marilyn Manson? Tego nie wiemy, jednakże chyba wszyscy w to wierzymy. 

Układ toru

Po starcie zawodnicy do pokonania będą mięli długi, lewy nawrót. Już na początku ustawiono dłuższą trasę, przejeżdżając przez którą wypełnia się obowiązek zaliczenia tzw. Joker Lap. Wyjeżdżając na prostą do pokonania jest rampa, na której przewidywana długość skoku to 70 stóp, czyli nieco ponad 21 metrów. Dalej mamy szybki prawy zakręt, gdzie zawodnicy zjeżdżając z asfaltu na szuter. Możemy oczekiwać tutaj uślizgów tylnej osi, tak lubianych przez wszystkich kibiców. Następnie podwójny lewy i wyjazd na czarne, po czym do przejechania jest długa, nieco zakrzywiona prosta. Po niej kolejny długi nawrót, miejsce potencjalnie stworzone do ataków. Na koniec pozostaje prawy skręt o około dziewięćdziesiąt stopni i wyjazd na prostą start-meta.

Lokalizacja - Fort Lauderdale,  Floryda, USA

Data - 30-31 maja

Długość toru - Długość: 0,420 mil (ok. 676 metrów)

Szerokość - bd

Asfalt/szuter - bd

Lista startowa - Supercars

Chip Ganassi Racing (USA) - Ford Fiesta

#00 Steve Arpin (CAN)

  

      

  

SH Racing Rallycross (USA) - Ford Fiesta

#07 Nelson Piquet Jr. (BRA)

    

Subaru Rally Team USA (USA) - Subaru Impreza X

#11 Sverre Isachsen (NOR)

  

#81 Bucky Lasek (USA)

  

Bryan Herta Rallysport (USA) - Ford Fiesta

#14 Austin Dyne (USA)

  

#18 Patrik Sandell (SWE)

  

  

Olsbergs MSE (SWE) - Ford Fiesta
#31 Joni Wiman (FIN)
#93 Sebastian Eriksson (SWE)

  

    

Volkswagen Andretti Rallycross (USA) - VW Beattle

#34 Tanner Foust (USA)

#77 Scott Speed (USA)
  

Hoonigan Racing Division (USA) - Ford Fiesta

#43 Ken Block (USA)

  

  

Rhys Millen Racing (NZL) - Hyundai Veloster

#99 Victor Gonzalez Jr. (PRI)

   

Relacja:

NBC Sports - Niedziela, godzina 15.00 (GMT-4), 21:00 (UTC+1) - SuperCars

NBC Sports - Wtorek, godzina 16:30 (GMT-4), 22:30 (UTC+1) - GRC Lites

Harmonogram zawodów - GMT-4/UTC+1

Sobota 

12.05/18.05 - treningi

16.45/22.45 - Supercar - Kwalifikacje

17.45/23.45 - Lites - Kwalifikacje

18.25/00.25 - Supercar - Heaty 1A-1C

19.25/01.25 - Lites - Heaty 1A-1B

Niedziela

10.00/16.00 - rozgrzewka

11.45/17.45 - Supercar - Heaty 2A-2C

12.30/18.30 - Lites - Heaty 2A-2B

13.00/19.00 - Supercar - Półfinały

13.45/19.45 - Lites - Last Chance Qualifier

14.10/20.10 - Supercar - Last Chance Qualifier

14.35/20.35 - Lites - Finał

15.10/21.10 - Supercar - Finał

Prognoza pogody 
Sobota
do 30°C, wiatr 16 km/h, wilgotność 63%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 30%
12-15 - 17%
15-18 - 5%

Niedziela
do 30°C, wiatr 19 km/h, wilgotność 67%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 24%
12-15 - 20%
15-18 - 20%

Strona toru
brak

Źródła
http://www.redbullglobalrallycross.com
en.wikipedia.org

Zapowiedź sezonu Global RallyCross Championship

Zdawać by się mogło, że Global RallyCross Championship to nazwa serii bardzo międzynarodowej, obejmującej rundy w wielu krajach i na wielu kontynentach. Tak nie jest, choć nie można zapominać sezonu 2013, kiedy to GRC zawitało do Brazylii i Niemiec (zawodnicy mieli również rywalizować w Hiszpanii, jednak te zawody odwołano). Od tych rund organizatorzy mistrzostw odeszli, lecz w zeszłym roku rozgrywano zawody w Barbadosie. Jednak w pewnym sensie seria jest globalna - jeśli spojrzeć na producentów i kierowców, spokojnie można mówić o jej międzynarodowym charakterze.

Zeszły rok stał pod znakiem wyrównanej walki o każdą z pozycji, a w dziesięciu rundach wygrywało aż sześciu zawodników. Co więcej - zwycięstwa odnosił każdy z zaliczających pełny sezon producentów. Mistrzowską koronę założył debiutant z Finlandii - Joni Wiman, jednak jego przewaga na drugim Kenem Blockiem wyniosła zaledwie pięć punktów. Po tak emocjonującym sezonie spodziewać się możemy równie zaciętej walki i w tym roku. Zapraszam do przeczytania krótkiego wprowadzenia w sezon 2015.

Format weekendów i punktacja

Rozgrywane są trzy rundy biegów przedfinałowych, jednak punkty przyznawane są w drugiej i trzeciej. Obsada poszczególnych wyścigów układana jest tak, by każdy z zawodników mógł rywalizować z innymi przeciwnikami, czyli nie może jechać sam. Punktacja za biegi wygląda następująco:

1. miejsce: 3 punkty

2. miejsce: 2 punkty

Pozycje pozostałe: 1 punkt. 

Czołowa trójka z każdego biegu awansuje do finału.

Przed fianłem rozgrywany jest jeszcze wyścig ostatniej szansy (LCQ - Last Chance Qualifier), w którym startują zawodnicy, którzy nie kwalifikują się do głównej rozgrywki. Dwójka najlepszych przechodzi dalej. 

Punkty w finale rozdawane są na zasadzie: 50-45-40-35-30-25-20-15-10-5, pozycje poniżej dziesiątej - 1pkt.

Kalendarz

Organizatorzy Global RallyCross Championship przyzwyczaili nas już do częstych zmian położenia rund - na tyle, że niewiele z nich pozostaje na dłużej niż jeden sezon. Podobnie jest i w tym roku. Porównując kalendarze obecny oraz zeszłoroczny widzimy tylko trzy powtarzające się rundy - Bushy Park w Barbadosie, której miejsce w kalendarzu uległo zmianie, Daytona International Speedway oraz Port of Los Angeles. Co ciekawe tegoroczny kalendarz przewiduje, że aż cztery spośród ośmiu lokalizacji rozgrywać będzie podwójne rundy, między innymi dwie wymienione wcześniej. Dokładnej lokalizacji wielu rund nie znamy, podawane są często miasta w jakich zostaną rozegrane.

31 maja - TBA, Bahia Mar Resort & Marina, Ft. Lauderdale, Floryda, USA

20 czerwca - Daytona International Speedway (I), Daytona, Floryda, USA

21 czerwca - Daytona International Speedway (II), Daytona, Floryda, USA

05 lipca - United States Military Base, TBA, TBA, USA

25 lipca - TBA (I), Detroit, Michigan, USA

26 lipca - TBA (II), Detroit, Michigan, USA

15 sierpnia - TBA, Seattle, Waszyngton, USA

12 września - Port of Los Angeles (I), Los Angeles, Kalifornia, USA 

13 września - Port of Los Angeles (II), Los Angeles, Kalifornia, USA

03 października - Bushy Park (I), Barbados

04 października - Bushy Park (II), Barbados

04 listopada - TBA, Las Vegas, Nevada, USA

Lista startowa

Do rywalizacji zgłosiło się osiem zespołów, w tym tak znamienite i znane nie tylko w Stanach Zjednoczonych, jak Chip Ganassi Racing, Andretti Autosport czy Subaru Team USA. W stawce mamy reprezentantów czterech marek: najliczniejszego Forda, Volkswagena, Subaru oraz Hyundaia
Zmiany nastąpiły w Rhys Millen Racing - w Velosterze zobaczymy nie Nowozelandzkiego szefa zespołu, a zawodnika z Portoryko, Victora Gonzaleza Jr. Fanom Amerykańskiego motorsportu być może znany jest on m.in. z dwóch startów w Daytona 24h, gdzie zarówno w 2005, jak i w 2006 roku zajmował dziewiątą pozycję. Pojawił się też młody, szybki kierowca, Sebastian Ekriksson, wicemistrz GRC Lites z 2013. Początkowo to zeszłoroczny zdobywca pierwszego miejsca, Mitchell deJong, miał prowadzić drugi samochód zespołu Olsberg MSE, jednak zdecydowano się na tę zmianę - jej powody nie są jasne.

Chip Ganassi Racing (USA) - Ford Fiesta

#00 Steve Arpin (CAN)

#38 Brian Deegan (USA)

  

      
  

SH Racing Rallycross (USA) - Ford Fiesta

#07 Nelson Piquet Jr. (BRA)

    

Subaru Rally Team USA (USA) - Subaru Impreza X

#11 Sverre Isachsen (NOR)

  

 

#81 Bucky Lasek (USA)
 

#199 Travis Pastrana (USA)

 

   
  

Bryan Herta Rallysport (USA) - Ford Fiesta

#14 Austin Dyne (USA)
 

  

#18 Patrik Sandell (SWE)

  

  

Olsbergs MSE (SWE) - Ford Fiesta
#31 Joni Wiman (FIN)
#93 Sebastian Eriksson (SWE)

  

 
    

Volkswagen Andretti Rallycross (USA) - VW Beattle

#34 Tanner Foust (USA)

#77 Scott Speed (USA)
  

Hoonigan Racing Division (USA) - Ford Fiesta

#43 Ken Block (USA)

  

  
 

Rhys Millen Racing (NZL) - Hyundai Veloster

#99 Victor Gonzalez Jr. (PRI)

   

Parę słów chciałbym też poświęcić dostawcom samochodów. O ile w przypadku Hyundaia, Subaru i Volkswagena nie ma problemów, bowiem auta przygotowują jedyne korzystające z nich zespoły, o tyle w przypadku Forda sprawa nie jest już tak łatwa, mamy bowiem aż trzech dostawców. Olsbergs MSE korzysta z przygotowanego przez siebie samochodu, konstrukcję dostarcza też do SH Motorsport. Drugim dostawcą jest Hoonigan - ekipa również korzysta z własnego samochodu. Natomiast zespoły Chipa Ganassiego i Bryana Herty korzystają z konstrukcji M-Sportu - firmy dobrze nam znanej z rajdów, gdzie również przygotowują Fordy, czy wyścigów GT, w których zajmują się przygotowaniem Bentley'ów.

Zapowiedź rundy w Wielkiej Brytanii

Po rundzie w Belgii przyszła kolej na zawody po drugiej stronie kanału La Manche. Wielka Brytania to kraj, który ma istotny wpływ na historię oraz kulturę Europejską. Każdy z was na pewno słyszał o Williamie Szekspirze, H.G. Wellsie czy George'u Orwellu. Lista słynnych Brytyjskich pisarzy jest długa, lecz nie jest to miejsce, by wspominać o nich wszystkich. Równie długa byłaby prawdopodobnie lista muzyków, a na jej początku znaleźć mogłyby się takie zespoły, jak The Beatles, The Rolling Stones czy Elton John. Brytyjczycy mają również spory wkład w rozwój nauki. Z tego kraju pochodził odkrywca grawitacji, Isaac Newton, konstruktor maszyny parowej, James Watt oraz twórca teorii ewolucji, Charles Darwin.

Jedną z wieli dziedzin, w których Brytyjczycy mogą pochwalić się bogatą historią, jest sport motorowy. Kraj ten posiada wiele torów wyścigowych wliczając w to słynny Silverstone Circuit.  Na tym obiekcie 13 maja 1950 roku zainaugurowane zostały Mistrzostwa Świata Formuły 1. Obecnie siedem zespołów F1 ma swoją bazę w pobliżu tego obiektu. Brytyjczycy organizują także Rajd Wielkiej Brytanii, którego pierwsza edycja odbyła się w 1932 roku. Trudno znaleźć dyscyplinę samochodową, której historia nie jest związana z Wielką Brytanią. Dotyczy to również rallycrossu, który narodził się właśnie tutaj, na torze Lydden Hill. Zacznijmy jednak od początku.

Obiekt został założony w 1955 roku z inicjatywy Billa Chessona przy pomocy Astra Motor Club. Początkowo tor posiadał nawierzchnię szutrową i wykorzystywano go do wyścigów samochodów seryjnych oraz motocykli. W 1957 roku właściciel gruntów, Barry Skinner sprzedał je Chessonowi. W 1962 Chesson postanowił wyasfaltować tor o długości jednej mili.

W 1965, gdy położono asfalt, na torze zaczęto organizować wyścigi Formuły 3. Zawody były bardzo popularne i już dwa lata później wyścigiem, który przyciągnął takich zawodników, jak Andy Sutcliffe, Roger Williamson i Tom Walkinshaw, zainteresowała się telewizja.

4 lutego 1967 roku to ważna data nie tylko w historii obiektu, ale i rallycrossu. Tego dnia odbyły się pierwsze w historii zawody w tej dyscyplinie. Organizacją zawodów zajęli się producent telewizyjny stacji ITV Robert Reed, organizator wyścigów Bud Smith oraz właściciel obiektu Bill Chesson. Rywalizację rozegraną na częściowo asfaltowym i częściowo szutrowym torze wygrał jadący Porsche 911 Vic Elford, przyszły kierowca Formuły 1.

Od 1973 roku obiekt gościł rundę Rallycrossowych Mistrzostw Europy, początkowo nadzorowanych przez Embassy/ERA, a następnie przez FIA. Obecnie na tym torze organizowane są Rallycrossowe Mistrzostwa świata, Mistrzostwa Wielkiej Brytanii w Rallycrossie oraz wiele lokalnych zawodów.

W 1968 roku na Lydden Hill swoje pierwsze zwycięstwo w wyścigach bolidów jednomiejscowych odniósł nie znany nikomu dotychczas James Hunt. Zawodnik prowadził bolid Russell-Alexis Mk14 Formuły Ford. Rok później na tym samym obiekcie Brytyjczyk sięgnął po swoje drugie zwycięstwo.

W 1986 roku RAC MSA nalegało na Chessona, by zamontował bariery Armco. Ten nie zgodził się jednak ze względu na bezpieczeństwo rywalizujących na torze motocyklistów. Gdy RAC zagroziło wykreśleniem obiektu z kalendarza, Chesson postanowił wystawić tor na sprzedaż. Za cenę miliona funtów nabył go Tom Bissett.

W marcu 1991 państwo Bisset sprzedało swoje akcje McLarenowi. McLaren wynajął obiekt Brytyjskiemu Klubowi Wyścigów Motocyklowych (BMCRC), który do 2007 roku miał swoją siedzibę na tym obiekcie.

W 2008 dzierżawę nad obiektem przejął Pat Doran - mistrz Europy w rallycrossie z 1992 roku. Zaplanował on kilka zmian oraz zwiększenie liczby wyścigów samochodowych i motocyklowych rozgrywanych na Lydden Hill. Powołał on swoją najstarszą córką, Amy Doran na dyrektora do spraw codziennego funkcjonowania toru.

W 2009 roku, po 12 latach przerwy na tor powróciły Rallycrossowe Mistrzostwa Świata. Podobnie, jak podczas ostatniej wizyty mistrzostw na tym torze, zwycięstwo w lany poniedziałek odniósł Keneth Hansen. Rok później swoje pierwsze zwycięstwo w karierze świętował tutaj Svere Isachsen.

W 2011 na tor przybyło 13,500 kibiców, by uczestniczyć w rozpoczęciu kolejnego sezonu. Wielkanocny poniedziałek był zdominowany przez Norwegów. W supercars zwyciężył Svere Isachsen, w S1600 Andreas Bakkerud, a w touringcars Lars Øivind Enerberg.

Rok później otwierające sezon zawody musiały zostać przełożone ze względu na problem z systemem startowym. W rozegranej w poniedziałek rywalizacji zwycięstwo odniósł Tanner Foust. Amerykanin wygrał także rok później po tym, jak Timur Timercjanow przebił w swoim samochodzie oponę.

W 2014 zawody na Lydden Hill znalazły się w kalendarzu Mistrzostw Świata. Zwycięstwo odniósł jadący w zespole Olsbergs MSE Andreas Bakkerud.

Petter Solberg przybywa na Lydden Hill z dorobkiem 82 punktów. Norweg zapewne ma dobre wspomnienia z tym krajem, w 2003 roku dzięki zwycięstwu w Rajdzie Wielkiej Brytanii zdobył tytuł Rajdowego Mistrza świata. Drugi w klasyfikacji WRX Johan Kristoffersson po przebitej oponie w półfinale w Mettet traci 22 punkty. Trzecią lokatę zajmuje zwycięzca ostatnich zawodów, Toomas Heikkinen, który ma o 3 punkt mniej. Punkt za Finem znajduje się Andreas Bakkerud, a piątą pozycję z dorobkiem 50 punktów zajmuje Timmy Hansen.

W kategorii supercars zgłosiło się 30 zawodników. Zespół Peugeot-Hansen wystawi trzeci samochód dla mistrza BTCC Andrew Jordana, a w barwach Hansen Talents Development wystartuje Janis Baumanis. Za kierownicą Mini RX zasiądzie podczas tego weekendu Guy Wilks. Po raz pierwszy w tym sezonie w rywalizacji ujrzymy Albatec Racing, a w nim Andy'eo Scotta oraz Davida Binksa. Marklund ponownie wystawi trzeciego Volkswagena dla Tannera Fousta. Zespół Circlex przygotował dwa Fordy Focusy, którymi pojadą Guttorm Lindefjell oraz Ole-Kristian Nottveit. Stawkę uzupełnią zgłoszeni prywatnie Ollie O'Donovan, Kevin Procter, Julian Godfrey oraz Marc Laboulle. W Touring Cars zgłoszonych zostało 20 zawodników. W RX Lites ujrzymy 12 zawodników, w tym dwóch naszych reprezentantów - Krzysztofa Hołowczyca oraz Martina Kaczmarskiego.

Lokalizacja - Wootton,  Kent, Wielka Brytania
Data - 22-24 maja
Długość toru - 1170 m
Szerokość - 10 m
Asfalt/szuter - 60%/40%

okrążenie toru z Antonem Marklundem

Lista startowa - link

Relacja - livestream (nie dostępny w Polsce) Niedziela 15.00 na żywo
Polsat Sport Exstra - Niedziela 18.10
Polsat Sport News - wtorek 01.15 (noc z poniedziałku na wtorek)
Polsat Sport News - wtorek 21.07


Harmonogram zawodów
Sobota 
10.00 - trening
12.30 - RX - bieg 1
15.00 RX - bieg 2, RX Lites oraz Touringcar - bieg 3

Niedziela
10.30- rozgrzewka
11.30 - RX - bieg 3 i 4, RX Lites oraz Touringcar- bieg 4, Retro Rallycross - finał
14.00 RX Lites oraz Touringcar - półfinały, Touringcar - finał
15.00 - RX półfinały i finał, RX Lites finał

Prognoza pogody 
Sobota
14°C, wiatr 26 km/h, wilgotność 74%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 10 %
12-15 - 5%
15-18 - 5%

Niedziela
17°C, wiatr 18 km/h, wilgotność 72%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 5%
12-15 - 5%
15-18 - 5%

Strona toru
lyddenhill.co.uk

Źródła
rallycrossrx.com
en.wikipedia.org

Zapowiedź rundy w Belgii

Kolejnym przystankiem tegorocznych Mistrzostw Świata jest Belgia. To małe państwo znajduje się u wybrzeży Morza Północnego. W kraju obowiązują trzy języki urzędowe - Niderlandzki, Francuski i Niemiecki. W związku z tym w Belgii obowiązują trzy programy nauczania tworzone przez oddzielne władze oświatowe. Telewizja państwowa nadaje programy w trzech językach. Co zatem jednoczy ten, mogłoby się wydawać, bardzo podzielony kraj? Jedną z takich rzeczy jest instytucja króla - obecnie funkcję tę pełni Filip I Koburg. Kolejną mogą być frytki - wywodzą się one właśnie z Belgii, gdzie tradycyjnie do ich smażenia używano łoju wołowego. W ten weekend wszystkich Belgów zjednoczy natomiast domowa runda WRX.

Kraj ten na stałe wpisał się w kalendarz motosportowych imprez. GP Formuły 1 na torze Spa-Francorschamp jest ulubionym wyścigiem wielu zawodników i kibiców. Obiekt ten gości także słynny 24-godzinny wyścig. Jednak zawodnicy WRX udają się w nieco mniej znane miejsce. Jest nim miejscowość Mettet w prowincji Namur. Znajduje się tu tor wyścigowy i rallycrossowy imienia Jules'a Tachenego. 

Obiekt powstał zaledwie 5 lat temu, ale historia wyścigów motocyklowych w Mettet sięga lat 20. Kierowcy ścigali się wówczas po trasie wytyczonej na publicznych drogach. Pierwsze Grand Prix Entre Sambre et Meuse rozegrane w 1928 roku wygrał Belgijski zawodnik Albert Breslau jadący na motocyklu marki AJS. Ostatni wyścig na tej trasie rozegrano w 1937 roku. Wybuch II wojny światowej wstrzymał organizację zawodów. 

Po wojnie prezesem Royal Motor Union de l’Etre Sambre został Jules Tacheny, Belgijskim motocyklista urodzony w Mettet w 1907 roku. W 1947 roku światowa federacja motcyklowa (FIM) ogłosiła, że każdy kraj może gościć tylko jedno GP. W związku z tym, źe Grand Prix Belgii rozgrywano na torze Spa-Francorschamp, wyścig otrzymał nazwę Circuit de l'entre Sambre et Meuse, którą następnie zmieniono na Grand Trophy. Zawody przyciągały czołowych zawodników. Na liście jego zwycięzców znaleźli się John Surtees, Tom Phillips i Fergus Anderson. 

W 1950 roku rozegrano na tym torze Grandee Trophée Entre Sambre et Meuse, nie zaliczany do klasyfikacji Mistrzostw Europy wyścig Formuły 2. Do rywalizacji na ulicznym obiekcie o długości 7 387 m przystąpiło 24 kierowców. Do mety dojechało 10, a jako pierwszy dokonał tego Robert Manzon w bolidzie Simca Gordini Type 15. Podium uzupełnili Stirling Moss oraz Lance Maklin w HW Motors. Wyścig rozegrano ponownie rok później. Wtedy całe podium należało do kierowców Gordini. Zwycięstwo odniósł Manzon, drugi był André Simon a trzeci Maurice Trintignant.

W latach 1972-79 na torze rozgrywano motocyklowy wyścig długodystansowy na dystansie 1000 km. Największe sukcesy odnosił w nim Francuz, Jean-Claude Chemarin, który wygrał go cztery razy. Uliczny tor w Mettet używany był do 2006 roku.

12 marca 2006 roku otworzono tor wyścigowy Circuit Jules Tacheny Mettet. Obiekt znajduje się w pobliżu ulic, na których rywalizowali kiedyś motocykliści. Składa się on z 12 zakrętów, a jego długość wynosi 5 503 metry. Wykorzystywany jest on głównie do wyścigów motocyklowych. W 2014 roku tor gościł Rallycrossowe Mistrzostwa Świata. Zawody wygrał Toomas Heikkinen odnosząc swoje jedyne do tej pory zwycięstwo w WRX.

 Organizatorzy zawodów postanowili przebudować w tym roku  joker lap, który będzie dłuższy. Pod koniec okrążenia dodano również szutrową sekcję. Peter Solberg przystępuje do rywalizacji jako lider Mistrzostw świata z dorobkiem 57 punktów. Na drugim miejscu, ze stratą 15 punktów znajduje się Johan Kristofferson, a 20 punktów do Norwega tracą Andreas Bakkerud oraz Timmy Hansen. Piąty Reinis Nittis zdobył do tej pory 34 punkty.

Zawody w Belgii stanowią jednocześnie rundę Mistrzostw Europy w kategorii supercars. Podczas biegów kwalifikacyjnych (heatów) kierowcy walczący o Mś oraz ME będą startować razem, lecz prowadzona będzie dla nich oddzielna klasyfikacja. Od półfinałów natomiast każda seria ma oddzielne wyścigi. 

W związku w tegorocznych zawodach zobaczymy 39 kierowców w samochodach najszybszej kategorii. 19 z nich będzie walczyć o punkty w klasyfikacji Mistrzostw Świata. Jednym z nich będzie Mattias Ekström, który powraca po rundzie w Hockenheim, gdzie odbywająca się w ten sam weekend runda DTM uniemożliwiła jego występ. Na liście startowej znalazł się także Belgijski kierowca rajdowy, François Duval w Fordzie Focusie oraz Norweg Ole Kristian Nøttveit w Volvo C30. Rywalizujący natomiast w WRX Andreas Bakkerud oraz Koen Pauwels powalczą w ten weekend o punkty Mistrzostw Europy. Ich rywalami będą m. in. Peter Hedstrom, Henning Solberg , Tommy Rustad czy Ramona Karlson. Poza tym na torze ujrzymy 25 samochodów klasy S1600 oraz 20 kategorii TouringCar.

Mapa toru

Lokalizacja - Mettet, Namur, Belgia
Data - 15-17 maja
Długość toru - 1149 m
Szerokość - 10 m
Asfalt/szuter - 61%/39%

Okrążenie z Toomasem Heikkinenem (2014)

Lista startowa - link

Relacja - livestream (nie dostępny w Polsce) Niedziela 14.00 na żywo
Polsat Sport Exstra - Niedziela 19.00
Polsat Sport News - poniedziałek 09.07
Polsat Sport Exstra - poniedziałek 20.40
Polsat Sport Exstra - wtorek 17.50

Harmonogram zawodów
Sobota 
11.00 - trening
13.30 - RX - bieg 1 i 2, S1600 oraz Touring Cars - bieg 3

Niedziela
9.00 - rozgrzewka
10.30 - RX bieg 3 i 4
13.40- RX półfinały, S1600 oraz Touring Cars - finały
15.00 - RX finał

Prognoza pogody 
Sobota
17°C, wiatr 21 km/h, wilgotność 71%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 5 %
12-15 - 25%
15-18 - 45%

Niedziela
17°C, wiatr 13 km/h, wilgotność 53%
Prawdopodobieństwo opadów:
9-12 - 5%
12-15 - 5%
15-18 - 5%

Strona toru
circuit-mettet.be

Źródła
rallycrossrx.com
en.wikipedia.org