Hockenheimring

Lokalizacja - Hockenheim, Badenia-Wirtembergia, Niemcy
Długość toru - 1240m 
Szerokość - ?
Asfalt/szuter - 60%/40%
Strona toru - www.hockenheimring.net/

Lista Zwycięzców
2015 Petter Solberg (NOR) 4:37,837
2016 Mattias Ekström (SWE) 5:41,784

Historia toru
Historia tego toru rozpoczyna się w 1932. Wtedy to wybudowano obiekt o długości 12 km kształtem przypominający trójkąt. Odbywały się na nim wyścigi motocyklowe. W 1938 dokonano modyfikacji toru, który otrzymał nazwę Kurpfalzring. Obiekt o długości siedmiu i pół kilometra składał się głównie z długich prostych, ostrego nawrotu (Westkurve) i szybkiego łuku (Ostkurve). Mercedes wykorzystywał ten tor do testów przed Grand Prix Trypolisu. 

W trakcie II Wojny Światowej tor został zniszczony, a jego renowacja trwała dwa lata. 11 maja 1947 roku odbył się na nim pierwszy wyścig samochodowy. Kolejna przebudowa obiektu związana była z budową autostrady A6 łączącej Mannheim z Walldorfem. Trasa przecinała zachodni kraniec toru. W związku z tym pozostawiono wschodnią cześć Hockenheimringu, do której została dobudowana sekcja stadionowa. Jej autorem był Holenderski architekt, Johannes Hugenholtz. Nowa konfiguracja zadebiutowała w maju 1966 roku podczas motocyklowego Grand Prix Niemiec.

7 kwietnia 1968 w wyścigu Formuły 2 zginął na tym torze dwukrotny mistrz świata, Jim Clark. Na torze dodano dwie szykany, jedna z nich została nazwana Clark Kurve. W związku z rosnącym niebezpieczeństwem na północnej pętli Nurbugringu zdecydowano się na przebudowę obiektu, a Grand Prix Niemiec Formuły 1 w 1970 roku rozegrano na Hockenheim. Zwycięstwo w tym wyścigu odniósł Johen Rindt. W następnym sezonie wyścig powrócił na Nordschleife, lecz po wypadku Nikiego Laudy w 1976 roku ze względów bezpieczeństwa tor ten wypadł z kalendarza. Od następnego roku GP Niemiec gościło już na Hockenheim. 

Jednak jazda po tym torze także bywały niebezpieczna. 1 sierpnia 1980 podczas prywatnych testów zginął Patrick Depailler. Jego bolid wypadł na zakręcie Ostkurve z powodu awarii zawieszenia. Miało to miejsce zaledwie cztery miesiące po śmierci Markusa Höttingera w wyścigu Formuły 2. Po wypadku Depaillera postawiono szykanę przed zakrętem Ostkurve. W 1982 poważny wypadek podczas kwalifikacji miał Didier Pironi. Francuz odniósł obrażenia nóg i musiał zakończyć swoją karierę wyścigową.

Koszty związane z utrzymaniem tak dużego obiektu a także mała liczba miejsc na trybunach skłoniła włodarzy toru do przebudowy. Do części stadionowej dobudowano nową sekcję autorstwa Hermana Tilke. Hockenheim w nowej konfiguracji miał 4,5 km długości. Zbudowano także nowe trybuny zwiększając liczbę miejsc do 120 tysięcy. Stara, biegnąca przez las część toru została usunięta, a teren ten zalesiono.